Pałac Zimowy w Petersburgu był oficjalną rezydencją rosyjskiej rodziny cesarskiej do czasu rewolucji rosyjskiej w 1917 roku.
Historia Pałacu Zimowego
Pałac Zimowy został zbudowany w 1732 roku, a w XVIII i XIX wieku dokonywano ciągłych ulepszeń i zmian. W 1837 roku pałac został poważnie uszkodzony przez pożar, który zniszczył prawie wszystkie wnętrza pałacowe, ale został natychmiast odbudowany w ciągu jednego roku na polecenie cara Mikołaja. Pałac został zbudowany z monumentalną skalą, mającą odzwierciedlać potęgę i moc Imperialnej Rosji. Z pałacu car rządził 8 600 000 mil kwadratowych (prawie jedna szósta powierzchni Ziemi) i ponad 125 milionami poddanych do końca XIX wieku.
W projektowaniu Pałacu Zimowego uczestniczyło kilku architektów, z których najważniejszy był Bartolomeo Rastrelli w stylu baroku elżbietańskiego. Główna fasada pałacu ma 215 metrów długości i 30 metrów wysokości, a jej powierzchnia wynosi 233 345 metrów kwadratowych. (Obliczono, że w pałacu znajduje się 1.886 drzwi, 1.945 okien, 1.500 pokoi i 117 klatek schodowych)!
Aleksander II był ostatnim z carów, który rzeczywiście używał Pałacu Zimowego jako głównej rezydencji. Po jego zabójstwie w 1881 roku stało się jasne, że pałac jest zbyt duży, aby go odpowiednio zabezpieczyć. Aleksander III i Mikołaj II założyli swoje rodzinne rezydencje w podmiejskich pałacach, ale Pałac Zimowy nadal służył do oficjalnych uroczystości i przyjęć.
W 1905 roku Pałac Zimowy był świadkiem masakry w Krwawą Niedzielę, kiedy to tysiące strajkujących robotników w pokojowym proteście przemaszerowało pod pałac, gdzie spotkało ich wojsko z rozkazem strzelania do woli. Chociaż car Mikołaj II nie był winny, wydarzenie to oznaczało początek końca rodziny cesarskiej.
Oficjalne otwarcie pierwszej Dumy odbyło się w Pałacu Zimowym w 1906 roku, a Mikołaj II powrócił do pałacu, aby przyjąć salwę honorową wojsk wyruszających na wojnę w 1914 roku. Jednak po abdykacji Mikołaja II i rewolucji lutowej w 1917 roku, pałac działał krótko jako siedziba Rządu Tymczasowego. W październiku tego samego roku siły rewolucyjne pod wodzą bolszewików obległy, a następnie szturmowały pałac – był to ikoniczny moment rewolucji rosyjskiej i powstania państwa radzieckiego, które miało rządzić Rosją przez większość XX wieku.
Pałac Zimowy dzisiaj
Pałac dominuje nad Placem Pałacowym i południowym nabrzeżem rzeki Newy i odgrywa centralną polityczną, symboliczną i kulturalną rolę w Rosji. (Pałac sąsiaduje z miejscem pierwotnego Pałacu Zimowego Piotra Wielkiego, zbudowanego w 1708 roku, w którym obecnie znajduje się Teatr Ermitaż).
W 1917 roku Pałac Zimowy i jego okolice zostały uznane za część znanego na całym świecie Państwowego Muzeum Ermitażu.
