Osoby, które często jedzą owoce, częściej zgłaszają większe pozytywne samopoczucie psychiczne i rzadziej zgłaszają objawy depresji niż osoby, które tego nie robią – wynika z nowych badań przeprowadzonych przez College of Health and Life Sciences, Aston University.
Ustalenia naukowców sugerują, że to, jak często jemy owoce, jest ważniejsze dla naszego zdrowia psychicznego niż całkowita ilość, którą spożywamy w ciągu typowego tygodnia.
Zespół stwierdził również, że osoby, które jedzą pikantne przekąski, takie jak chipsy, które mają niską zawartość składników odżywczych, częściej zgłaszają większy poziom lęku.
Opublikowane w British Journal of Nutrition badanie objęło 428 dorosłych osób z całej Wielkiej Brytanii i sprawdzało związek między spożyciem owoców, warzyw, słodkich i pikantnych przekąsek a ich zdrowiem psychicznym.
Po uwzględnieniu czynników demograficznych i stylu życia, takich jak wiek, ogólny stan zdrowia i ćwiczenia, badania wykazały, że zarówno bogate w składniki odżywcze owoce, jak i ubogie w składniki odżywcze pikantne przekąski wydawały się być powiązane ze zdrowiem psychicznym. Stwierdzono również, że nie było bezpośredniego związku między jedzeniem warzyw a zdrowiem psychicznym.
Na podstawie badania stwierdzono, że im częściej ludzie jedli owoce, tym niższe były ich wyniki w zakresie depresji i wyższe w zakresie dobrostanu psychicznego, niezależnie od ogólnej ilości spożywanych owoców.
Osoby, które często jadły ubogie w składniki odżywcze pikantne pokarmy (takie jak chipsy), częściej doświadczały „codziennych lapsusów umysłowych” (znanych jako subiektywne niepowodzenia poznawcze) i zgłaszały niższe samopoczucie psychiczne. Większa liczba lapsusów była związana z wyższymi objawami lęku, stresu i depresji oraz niższym samopoczuciem psychicznym.
W przeciwieństwie do tego, nie było związku między tymi codziennymi lapsusami pamięciowymi a spożyciem owoców i warzyw lub słodkich przekąsek, co sugeruje unikalny związek między tymi ubogimi w składniki odżywcze pikantnymi przekąskami, codziennymi lapsusami umysłowymi i zdrowiem psychicznym.
Przykłady tych frustrujących małych codziennych lapsusów umysłowych obejmowały zapominanie, gdzie zostały umieszczone przedmioty, zapominanie celu wchodzenia do pewnych pomieszczeń i niemożność odtworzenia imion znajomych, których imię było na „końcu języka”.
